Liczba zmian sprzedawcy gazu nie jest jeszcze tak duża jak w przypadku sprzedaży prądu, jednak daje się zauważyć trend wzrostowy od czasu, gdy wprowadzono liberalizację rynku. Podobnie jak w przypadku sprzedawców prądu obowiązuje tu zasada TPA (Third Party Access) – uregulowana w art. 4 ust. 2 ustawy – Prawo energetyczne, zgodnie z którym odbiorcy końcowi mogą współuczestniczyć w wyborze sprzedawcy.
Ceny proponowane przez sprzedawcę gazu muszą być zatwierdzone przez prezesa URE. Mowa tu jednak o stawkach maksymalnych. Nie ma jednak takiej potrzeby w przypadku stawek minimalnych.
Każda firma, która oferuje sprzedaż gazu musi posiadać koncesję prezesa URE – jeśli chcemy podpisać umowę z nowym sprzedawcą, koniecznie sprawdźmy, czy posiada takie uprawnienie – wykaz sprzedawców posiadających koncesję znajduje się na stronie URE – http://bip.ure.gov.pl/bip/import/35,Baza-przedsiebiorstw-posiadajacych-koncesje.html. Zatwierdzone taryfy publikowane są natomiast na stronie http://bip.ure.gov.pl.
Zmiana sprzedawców gazu w ostatnich latach
Trend wzrostowy wyraźnie się utrwala. O ile w roku 2011 odnotowano tylko kilka takich przypadków, o tyle w 2012 było ich już ponad dwieście, w 2014 r. możemy już mówić o tysiącach (7007 nowych umów), w 2015- kilkadziesiąt tysięcy (30 749). Łącznie – od 2011 roku do końca 2016 na taką zmianę zdecydowało się 78 437 odbiorców.
O ile w początkowej fazie liberalizacji rynku z możliwości zmiany sprzedawcy korzystali przede wszystkim klienci instytucjonalni, o tyle z czasem wzrosło również zainteresowanie taką ofertą wśród klientów indywidualnych. Wpływ na tego rodzaju zmiany ma przede wszystkim zwiększająca się świadomość rynkowa klientów, którą kształtują m.in. kampanie reklamowe, a także coraz szersza dostępność oferty – co ma ścisły związek z liczbą umów ramowych podpisanych przez operatorów i sprzedawców.
Im więcej takich umów w posiadaniu OSD, tym większa konkurencyjność na rynku i atrakcyjniejsze warunki cenowe dla odbiorców końcowych. Umowy ramowe decydują o warunkach prowadzenia przez sprzedawcę działalności na terenie danego OSD.
Jakiego sprzedawcę wybrać?
Kilka kluczowych elementów oferowanych przez sprzedawców umów decyduje o ich atrakcyjności. Na jakie warunki zwrócić szczególną uwagę?
1. Chodzi o cenę jednostkową gazu oraz zasady, według których może być zmieniana w trakcie trwania umowy
2. Czas obowiązywania umowy
3. Okres rozliczeniowy
4. Opłata abonamentowa
5. Warunki rozwiązania umowy i wysokości kary za jej zerwanie
6. Informacja nt. zużycia rocznego i inne dotyczące rzeczywistego zużycia gazu
7. Sposób i możliwości realizowania płatności
Jak wygląda zmiana sprzedawcy w praktyce?
Zmiana jest bezpłatna, może jej dokonać każdy, kto posiada umowę kompleksową o sprzedaży i dystrybucji gazu z PGNiG. Zmiana taka nie wiąże się z żadnymi ewentualnymi przerwami w dostawie gazu. Nie ma też potrzeby wymiany żadnych urządzeń i instalacji. Za dostawę nadal odpowiada OSD.
Cały czas potrzebny na realizację zmiany to zazwyczaj miesiąc.
Aby prawidłowo dokonać zmiany sprzedawcy, w pierwszej kolejności należy zawrzeć umowę z nowym sprzedawcom (który działa na terenie Operatora Systemu Dystrybucyjnego). Należy podpisać też upoważnienie, które pozwoli nowemu sprzedawcy występować w imieniu klienta i w praktyce – zrealizować za niego pozostałe formalności, czyli poinformować Operatora Systemu Dystrybucyjnego o zmianie, a także wypowiedzieć umowę kompleksową z dotychczasowym sprzedawcą.
Sprzedawca wpłaca też stosowną kaucję dla OSD, aby zachować ciągłość dostawy gazu dla klienta.
Dystrybutor jest zobligowany umożliwić zmianę sprzedawcy nie później niż w terminie 21 dni od dnia, w którym złożono powiadomienie o zmianie sprzedawcy (zazwyczaj dokonuje tego upoważniony przez klienta sprzedawca).
Pamiętajmy, że kluczowym warunkiem rozwiązania „starej” umowy jest zachowanie okresu wypowiedzenia. Przy zmianie umowy zawsze należy pamiętać o obu terminach: rozwiązania dotychczasowej umowy i wejścia w życie nowej.
